Ομιλία στη συζήτηση της Κοινής Συνεδρίασης της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων με θέμα: "Ενημέρωση από τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ιωάννη Στουρνάρα όσον αφορά στην εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης" (15.5.2013)

Στην Αθήνα σήμερα, 15 Μαΐου 2013, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.05΄, στην Αίθουσα Γερουσίας του Μεγάρου της Βουλής συνήλθαν σε κοινή συνεδρίαση η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, υπό την Προεδρία του Προέδρου της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Α΄ Αντιπροέδρου της Βουλής κυρίου Ιωάννη Τραγάκη, με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Ενημέρωση από τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ιωάννη Στουρνάρα όσον αφορά στην εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης».

 ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω από τη Διάσκεψη Υψηλού Επιπέδου στις Βρυξέλλες που μόλις αναφέρθηκε, και που έγινε στις 7 Μαΐου του 2013. Διαβάζοντας το ενημερωτικό σημείωμα, φαίνεται και μέσα από τον «αποστειρωμένο» τρόπο, που συνήθως γίνεται η κριτική και η «αυτοκριτική» από τους αξιωματούχους της Ε.Ε., πόσο δύσκολα καταλαβαίνουν και οι ίδιοι ότι είναι τα πράγματα για την πολιτική τους, όταν ο κ. Μπαρόζο λέει π.χ. ότι «η οικονομική πραγματικότητα ξεπέρασε τους δημόσιους θεσμούς και την ακαδημαϊκή σκέψη» και ότι πρόκειται για κρίση όχι του ευρώ, αλλά για κρίση ολόκληρης της Ευρώπης. 

Θα περίμενε κανείς, βέβαια, ότι από μια τόσο σοβαρή - έστω και με τη συνήθη γλώσσα - διαπίστωση, θα έβγαινε στη συνέχεια το συμπέρασμα ότι θα πρέπει να προχωρήσει σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση από ό,τι μέχρι τώρα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με επίκεντρο τη νομισματική ολοκλήρωση. Το συμπέρασμα, όμως, από το σύνολο των μέτρων, τα οποία αναπτύσσονται μέσα στα «υλικά» και ντοκουμέντα που είδαμε και που αναφέρθηκε σύντομα εισαγωγικά σε αυτά και ο κ. Στουρνάρας, βρίσκονται ακριβώς στη συνέχιση αυτής της κατάστασης, που οδήγησε τα πράγματα έως εδώ. Αυτή η συζήτηση που κάνουμε στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών είναι εξαιρετικά άχαρη, γιατί με αυτή αρχίζει και τελειώνει όλη η δημοκρατική δυνατότητα της Ελληνικής Βουλής να συμβάλει στο τι Ευρώπη διαμορφώνεται, θωρακιζόμενη μέσα από ένα εξαιρετικά αυταρχικό πλαίσιο αντιμετώπισης των ζητημάτων εκείνων, που ουσιαστικά αποφασίζουν για το τι θα γίνει με τη ζωή των ανθρώπων με μέτρο και το τι έχει γίνει με τη χώρα μας. 

Αυτά τα ξέρουμε, και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να τα επαναλάβουμε σήμερα. Εδώ, λοιπόν, αρχίζει και τελειώνει όλη η έννοια της δημοκρατίας σ' αυτή την Ευρώπη, που από τα βασικά συστατικά της ίδιας της αρχιτεκτονικής της είναι η έλλειψη της δημοκρατίας. Με τη συγκεκριμένη αρχιτεκτονική της η Ευρωζώνη λειτουργεί ουσιαστικά- και αυτός είναι ο δρόμος που θέλουμε να συνεχιστεί και να εμβαθυνθεί με όλη την κουβέντα που γίνεται σήμερα- σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως πραγματικά ιδιόμορφη «γερμανική φυλακή», ως μηχανισμός παραγωγής ακραίων ανισοτήτων και φτώχειας, που «αποικιοποιεί» όλο και περισσότερες χώρες στη βάση του χρέους, χώρες στις οποίες σήμερα εξελίσσεται μια συντονισμένη και άνευ προηγουμένου επιχείρηση κοινωνικού και μισθολογικού ντάπινγκ.

 Είναι φανερό, ότι μια τέτοια Ευρωζώνη δεν μπορεί να έχει μέλλον. Καλό είναι βέβαια να λέει ο κ. Μπαρόζο, που είναι από τους αρχιτέκτονες ή τους υποστηρικτές αυτής της αρχιτεκτονικής που οδήγησε στην κρίση, ότι πρόκειται για κρίση ολόκληρης της Ευρώπης, αλλά πρέπει να βλέπουμε και τις απόψεις, που έγκαιρα προέβλεψαν ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος όχι για λόγους επιβεβαίωσης, αλλά γιατί πρέπει ακριβώς να γίνει μια ριζική στροφή. Εγώ θα σας διαβάσω πολύ σύντομα αυτά που έλεγε στις 23 του Απρίλη του 1998 ο Γκρέγκορ Γκίζι, ιστορικό στέλεχος της Γερμανικής Αριστεράς, Πρόεδρος του τότε Κόμματος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, στη συζήτηση στη Γερμανική Βουλή για το ευρώ. Είπε, λοιπόν, τότε ο Γκίζι, μια και μιλάμε σήμερα για «γερμανική φυλακή», αναφερόμενοι στην Ευρωζώνη, τα εξής.

 «Όλοι αναγνωρίζουν ότι με το ευρώ θα αυξηθούν οι δυνατότητες εξαγωγών της Γερμανίας. Αν, όμως, είναι έτσι, τότε θα πληγούν στη συνέχεια επιχειρήσεις σε άλλες χώρες. Δεν γίνεται διαφορετικά. Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να αυξηθούν οι γερμανικές εξαγωγές και να αποδυναμωθεί με τον τρόπο αυτόν η βιομηχανία στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. 

Αυτές οι χώρες θα «ανατολικογερμανοποιηθούν», επειδή δεν μπορούν να αντέξουν την πίεση των εξαγωγών μας. Αυτό είναι από τα προβλήματα που οδηγούν σε παραπέρα κατακερματισμό της Ευρώπης… Πρόκειται για ένα ευρώ των τραπεζών και των εξαγωγικών επιχειρήσεων, όχι των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που εξαρτώνται από την εσωτερική αγορά.

 Όχι ένα ευρώ των εργαζομένων». Αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα δούμε αυτά τα αποτελέσματα της κατάστασης που κάνει φυσιολογικό να εξαπλώνεται ο ευρωσκεπτικισμός σε ολόκληρη την Ευρώπη, με εξαίρεση απ' ό,τι φαίνεται τη Γερμανία, με βάση την τελευταία χθεσινή δημοσκόπηση. Πάρτε το θέμα της ανεργίας, όπου υπάρχει το «ιστορικά ψηλό» του 12% ανεργία στην Ευρωζώνη. 

Εγώ δεν θα πάρω αυτό και δεν θα σας πω για την Ελλάδα και την Ισπανία και το πώς μπορεί να έχεις συνέχιση και βάθεμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης με χώρες που έχουν γύρω στο 30% ανεργία, που σε λίγο το 1/3 του πληθυσμού τους θα είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Εγώ θα σας πάω εκεί που είναι το «ιστορικά χαμηλό» της ανεργίας, στη Γερμανία, που είχε φτάσει να είναι μόνο 5%. 

Σε αυτό, λοιπόν, το ιστορικά χαμηλό έχουμε 7, 5 εκατομμύρια ανθρώπους που δουλεύουν με τις λεγόμενες mini jobs, δηλαδή, δουλεύουν μέσα σ' ένα πλαίσιο αμοιβής 350 €. Δεν έχει σημασία εάν κάνεις μία, δύο ή τρεις δουλειές. Συνολικά η αμοιβή σου για να είσαι στο πλαίσιο αυτό, δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 450 €. Kαι τότε δεν πληρώνεις φόρους και δεν υποχρεούσαι να πληρώσεις ασφάλιση. Ανασφάλιστοι, δηλαδή, και χωρίς να είναι υπόχρεοι σε φορολογία. Μιλάμε για 7, 5 εκατομμύρια ανθρώπους.

 Όταν αυτό υπάρχει στη Γερμανία - δεν είναι τυχαίο γιατί το Βέλγιο έκανε προσφυγή σε βάρος της τον προηγούμενο μήνα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για αθέμιτο ανταγωνισμό από μεριάς της Γερμανίας - καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί στις χώρες που έχουν αυτή τη στιγμή 30% ανεργία. Ποια είναι, δηλαδή, η προοπτική της Ευρώπης, διαβάζοντας την μέσα από την ίδια τη χώρα, η οποία οικοδομεί αυτή την αρχιτεκτονική. Πάρτε το θέμα της ανάπτυξης. Τη δεκαετία του ’80 ήταν 2,1%. Στη δεκαετία, βέβαια, του ΄50 και του ΄60 ήταν 4%. Στη δεκαετία του 90 ήταν 1,7%. Στο 2000 μετά την εισαγωγή του ευρώ έπεσε κοντά στο μηδέν. 

Τώρα έχουμε ύφεση το 2012 στο – 0,9%. Πάρτε το θέμα του χρέους, όπου πέρυσι στην Ευρωζώνη παίρνοντας όλα αυτά τα μέτρα, το δημόσιο χρέος αντί να συρρικνωθεί ανέβηκε από το 87,3% το 2011 στο 90,6% το 2012 του Α.Ε.Π. της Ευρωζώνης. Πάρτε το θέμα του χρέους της Ιταλίας που πέταξε στο 127%. Πάρτε το θέμα του ελλείμματος της Ισπανίας, που μέσα στο 2012 ανέβηκε από 9,4% σε 10,6%. Να σας πω αυτό που είπε ο Πέτερ Μπόφιγκερ, και εκ των οικονομικών συμβούλων της Μέρκελ, ότι «δεν υπάρχει ούτε ένας δείκτης που να υποδηλώνει ότι αυτή η πολιτική της επιθετικής εξυγίανσης αποδίδει». 

Και, βέβαια, δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, όπως καταλαβαίνουμε, ο Μπόφιγκερ. Κύριε Πρόεδρε, θα κλείσω την ομιλία μου λέγοντας ότι μπορούμε να καταλάβουμε γιατί υπήρξε το θετικό κλίμα στο Eurogroup, στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Υπουργός, διαβάζοντας το πρωί την πρώτη από τις τρεις προαπαιτούμενες δράσεις για την εκταμίευση της δόσης του Ιουνίου, που είναι η δόση για να πληρωθούν τα ομόλογα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αφορά την απελευθέρωση της ενέργειας. Δεν θα πω τίποτε άλλο σχετικά με το τι περιέχει αυτό το σχέδιο δράσης για την απελευθέρωση της ενέργειας, πέρα από το ότι μου κάνει εξαιρετική εντύπωση ότι ότι για να συγκροτηθεί αυτή η εταιρεία, η οποία θα βγει από το 30% της σημερινής ΔΕΗ και θα ιδιωτικοποιηθεί στα επόμενα δύο χρόνια κατευθείαν μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς, δεν εμπιστεύονται καν την ελληνική κυβέρνηση να το κάνει, αλλά προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία. 

Οπότε γιατί να μην «χειροκροτεί» και το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όταν το σύνολο των παγίων στοιχείων της ΔΕΗ θα τεθούν στη διάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα διαλέξει η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή μηχανισμοί της εν πάση περιπτώσει, ποια εργοστάσια, ποια λιγνιτορυχεία, ποια υδροηλεκτρικά φράγματα και ποιο θα είναι το 1/3 του πελατολογίου, που θα συμπεριλαμβάνει. Δηλαδή, για παράδειγμα, εγώ μπορεί αναγκαστικά να βρεθώ να είμαι πελάτης αυτής της καινούργιας, ιδιωτικής εταιρείας. 

Όσον αφορά στα bail - in και την Κύπρο, είναι υποκρισία τα δάκρυα που χύνονται σε αυτά τα ντοκουμέντα, για κάτι που ήταν προσχεδιασμένο. Σχετικά με τη ΔΕΗ, θα ήθελα να πω ότι γίνεται καθαρό, ότι το «νέο οικονομικό παραγωγικό πρότυπο», στο οποίο μετασχηματίζεται σήμερα η Ελλάδα, είναι το πρότυπο της Βουλγαρίας. 

Που αυτή τη στιγμή έχει, αφού πέρασε από όλους αυτούς τους μηχανισμούς, ΕΕ και ΔΝΤ, μηδαμινό χρέος, μηδαμινό έλλειμμα και έχει πλήρως ιδιωτικοποιήσει όλη τη δημόσια περιουσία της. Και η «απελευθερωμένη ενέργεια» στέλνει σήμερα λογαριασμούς των 300 ευρώ μηνιαίως, που είναι όσο ένας ολόκληρος μέσος και όχι κατώτερος μισθός, και για αυτό ακριβώς ο κόσμος βρίσκεται σε δίλημμα για το εάν θα ταΐσει τα παιδιά του ή εάν θα πληρώσει τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος. Κι όχι τυχαία η Βουλγαρία είναι επίσης η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης των 27. ……………………………………………………………………………. […] 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Στο ερώτημα του κ. Κουκουλόπουλου, εάν μπορούσαμε να έχουμε τύχη εκτός Ευρωζώνης. Εκτός Ευρωζώνης η Ελλάδα θα είχε καταρρεύσει, κυρία Κωνσταντοπούλου, πλήρως και δεν θα υπήρχε σήμερα ελληνική οικονομία, δεν θα μπορούσαμε να εισάγουμε φάρμακα. Κυρία Βαλαβάνη, γελάτε… 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Γελάω, γιατί απαντάτε στην κυρία Κωνσταντοπούλου για το ερώτημα που έθεσε ο κ. Κουκουλόπουλος. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Απαντώ, διότι και εσείς επίσης θέσατε το ερώτημα αυτό και σας απαντώ ότι δεν θα υπήρχε ζωή εκτός Ευρωζώνης. Αν δεν απατώμαι και εσείς δεν έχετε καταλήξει εάν θα πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη. Κάνω λάθος; 

 ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Αναφέρθηκα στην συγκεκριμένη αρχιτεκτονική του ευρώ.

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Σε αυτό είμαι ο πρώτος ο οποίος συμφωνώ ότι πρέπει να την αλλάξουμε, όχι όμως να βγούμε εκτός Ευρωζώνης, όχι να πυροβολήσουμε το πόδι μας, επειδή η αρχιτεκτονική του ευρώ έχει ορισμένα προβλήματα. Αν ορισμένα παράθυρα μπάζουν στην Ευρωζώνη… 

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ας πυροβολήσουμε καλύτερα το κεφάλι μας με την πολιτική σας, γιατί αυτό ήταν το σωτήριο. 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Όχι μόνο «ορισμένα προβλήματα», έτσι δεν είναι; 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Δεν κατεδαφίζουμε το κτήριο, κυρία Βαλαβάνη, και απαντώ στο ερώτημα του κ. Κουκουλόπουλου, εάν είμαστε τυχεροί που έχουμε παλαιού τύπου πρόγραμμα για τις τράπεζες. Ναι, είμαστε τυχεροί που έχουμε παλαιού τύπου πρόγραμμα για τις τράπεζες και είναι γεγονός αυτό. Πόσο με προβληματίζει η ύφεση στην ευρωζώνη. Με προβληματίζει, αλλά φαίνεται τελικά στο δεύτερο εξάμηνο όλοι οι πρόδρομοι δείκτες δείχνουν ότι θα φύγουμε από την ύφεση στην ευρωζώνη. […] Στην κυρία Βαλαβάνη, για τη «μικρή Δ.Ε.Η.» που λέτε, σκοπεύουμε να κάνουμε αυτό που έκανε η Ιταλία, δηλαδή «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Να συνδέσει τη μία μερική ιδιωτικοποίηση στην αγορά ενέργειας με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Δεν πιστεύω να είστε ευχαριστημένη με την αγορά ενέργειας σήμερα και με τις στρεβλώσεις, που τελικά σημαίνει υψηλότερες τιμές για τον καταναλωτή. Η Ιταλία όταν έκανε αυτό που σκοπεύουμε να κάνουμε εδώ, μια μερική ιδιωτικοποίηση της μικρής Δ.Ε.Η. πέτυχε ακριβώς με μια μικρή ιδιωτικοποίηση και την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και ενίσχυσε τον ανταγωνισμό και μειώθηκαν πάρα πολύ οι τιμές. Αυτό θα γίνει και εδώ. 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Πάτε για πλήρη ιδιωτικοποίηση ολόκληρης της Δ.Ε.Η.. Για την επόμενη χρονιά ως προς τα δίκτυα, ξεκινάτε από το 2013 – 2014 και η ανακοίνωση που έγινε σήμερα λέει ότι το Δημόσιο γίνεται «καταστατική μειοψηφία» και στη συνέχεια προβλέπει πλήρη ιδιωτικοποίηση. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Όχι. Δεν λέμε κάτι τέτοιο. Λέει ότι ο στόχος είναι να έχουμε «καταστατική μειοψηφία».

 ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι και για τα δίκτυα; 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Για τα δίκτυα σκοπεύουμε να κρατήσουμε «καταστατική μειοψηφία», βεβαίως. Επίσης, δεν λέει πουθενά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μας επιβάλλει ποια εργοστάσια θα πουλήσουμε, που το είδατε αυτό; 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Λέει ότι θα δώσετε κατάλογο όλων των περιουσιακών στοιχείων. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Όχι. Δεν λέει πουθενά ότι θα μας επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν υπάρχει ούτε καν επιθυμία της, ούτε υπάρχει νομική βάση για κάτι τέτοιο. Που το είδατε αυτό, κυρία Βαλαβάνη; 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Συγγνώμη, δεν διαβάσαμε το ίδιο κείμενο σήμερα, άλλο κείμενο διαβάσαμε;.

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Προφανώς, όχι. 

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Στην ΑΥΓΗ το διαβάσατε. 

ΟΛΓΑ – ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Δεν διάβασα την ΑΥΓΗ, διάβασα την κυβερνητική ανακοίνωση, την ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ.