Άρθρο στον fm voice: "Περιττή η ύπαρξη του ΤΑΙΠΕΔ" (22.1.15)

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ: 

Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ 

της Νάντιας Βαλαβάνη 

Μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ θα τερματίσει τη βασική μνημονιακή πολιτική, αυτή της εσωτερικής υποτίμησης με σημαία τη λιτότητα και επιδιωκόμενη «παρενέργεια» τη μαζική ανεργία, που έχει οδηγήσει σε δραματική υποτίμηση όλων των αξιών της ελληνικής οικονομίας και της ίδιας της ζωής των ανθρώπων. Μαζί της θα τερματιστεί και η ενσωματωμένη πολιτική ιδιωτικοποίησης πρακτικά του συνόλου του δημόσιου πλούτου ως «συμβολή», μαζί με θηριώδη «πρωτογενή πλεονάσματα», στην αποπληρωμή ενός απύθμενου χρέους - που πρέπει να «κουρευτεί», επειδή είναι αδύνατο να αποπληρωθεί. 

Αυτό κάνει περιττή την ύπαρξη του ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ, του εργαλείου γι’ αυτή την πολιτική ιδιοποίησης από το ξένο μεγάλο –κυρίως κρατικό, αλλά και ιδιωτικό – κεφάλαιο, συνεπικουρούμενο από εγχώριους «συνεταίρους», της ελληνικής δημόσιας περιουσίας: Με όρους από οικονομική άποψη ξεπουλήματος κι από πολιτική άποψη θυσίας της εθνικής κυριαρχίας αλλά και της εθνικής ασφάλειας, καθώς στο ΤΑΙΠΕΔ πέρασε επιπλέον και η δημόσια περιουσία του Δημοσίου (λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, αιγιαλός, δίκτυα), που το Σύνταγμα απαγορεύει να εκποιηθεί. 

Οι διεθνείς διαγωνιστικές διαδικασίες υπό εξέλιξη, υπό την καθοδήγηση διεθνών «συμβούλων πωλήσεων» (που οι αμοιβές τους έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής στον ελληνικό λαό 18 εκ ευρώ για συνολικά 1,5 δις., που εισπράχθηκε μέχρι σήμερα για να κατατεθεί εντός 10 ημερών στον Ειδικό Λογαριασμό των δανειστών στην ΤτΕ για το χρέος σε σύνολο «πωλήσεων» 5,3 δις από τη σύσταση του ΤΑΙΠΕΔ το 2011), θα διακοπούν. Και όλες οι μέχρι στιγμής συμβάσεις, που έχει υπογράψει, θα επανεξεταστούν. 

Η Τρόικα μπορεί σε διαδοχικές αξιολογήσεις της να θεωρεί ως κατεξοχήν «αποτυχημένο» τον απολογισμό των ιδιωτικοποιήσεων με εργαλείο το ΤΑΙΠΕΔ, εξ ου και η Έκθεση του ESM, που πρότεινε τη μεταφορά της έδρας του στο Λουξεμβούργο και την αντικατάσταση των (ολιγοημερευόντων) μελών του ΔΣ του με διεθνείς μάνατζερ. Ωστόσο, το ΤΑΙΠΕΔ κατάφερε ήδη το μεγαλύτερο υποτιμητικό πλήγμα στην αξία της δημόσιας περιουσίας, όπως αυτή αντανακλάται και στη διαδοχική συρρίκνωση των στόχων των ιδιωτικοποιήσεων στο Μεσοπρόθεσμο: Από την προ κρίσης εκτίμηση της αξίας της σε 320-350 δις ευρώ, στο πρώτο Μεσοπρόθεσμο ο στόχος έμπαινε για 50 δις μέχρι το 2020, ενώ στο Επικαιροποιημένο κατέβαινε στα 20 δις – για την εκποίηση των ίδιων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Αυτό δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη: Επίσημο πρότυπο του ΤΑΙΠΕΔ στάθηκε η Treuhand, η εταιρεία εκποίησης του συνόλου της δημόσιας περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας, που κατάφερε μέσα στα τρία χρόνια ύπαρξης της να «πωλήσει» σχεδόν το σύνολο αυτής της περιουσίας, εκτιμούμενης αξίας κατά την έναρξη σε 600 δις μάρκα (300 εκ. ευρώ) με τελικό απολογισμό 170 εκ. ζημιές - και εκατοντάδες δίκες για διαφθορά. 

Αυτό αποκαλύπτει και όλη την υποκρισία για τη συμβολή των ιδιωτικοποιήσεων στη μείωση του χρέους: Ακόμα κι όλη η Ελλάδα να πουληθεί, η συμβολή στην απομείωση του θα ήταν αδιόρατη. Κοντολογίς, αν το ΤΑΙΠΕΔ και η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων ήταν «επιτυχείς», η χώρα θα έχανε οριστικά τα εργαλεία – επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και στρατηγικής σημασίας, δημόσιες υποδομές και δίκτυα –, αλλά και τις δυνατότητες άντλησης πόρων για την εφαρμογή ενός σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης για ένα διαφορετικό μέλλον.