Ένα αφιέρωμα, μια παράσταση: Σκέφτομαι σημαίνει αλλάζω (11.2006)

ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ, ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

                                                       (για τον Μπρεχτ, για εμάς όλους)

                                        

                                   Δημοσιεύτηκε σε ΑΥΓΗ της Κυριακής το Νοέμβριο 2006

                                        

  Αναφέρεται στην παράσταση-αφιέρωμα στον Μπρεχτ

                                                                          «Σκέφτομαι σημαίνει αλλάζω»

 

Καλλιτέχνες: επαγγελματίες, ερασιτέχνες και η «ενδιάμεση» ζώνη. Πρόσωπα οικεία και άγνωστα. Όλοι μαζί πλέον «η ομάδα»: η απόλαυση του να μοιράζεσαι και να κάνεις μαζί. Η ηδονή της συλλογικότητας: όχι «μάζα», αλλά άνθρωποι. 16 άνθρωποι πάνω στη σκηνή, οι μισοί πολύ νέοι, ερμηνεύουν παρακολουθώντας τα μυστικά σήματα του Τάσου, «μαέστρου» της υπόθεσης (με την παλιά έννοια:  magister, meister). Και γύρω απ’  τη σκηνή ο σκηνοθέτης, που έρχεται στη βραδινή πρόβα λιώμα στην κούραση και λες και τα παιδιά είναι μαγικό ραβδάκι μεταμορφώνεται σε έναν απίστευτο καινούργιο άνθρωπο, ο ηχολήπτης, ο φωτιστής, ο Αλέξης του Video-art και η Έλσα, που έστησε την τέχνη στις οθόνες, αλλά επειδή είναι πυρηνική γιατρός δε θέλησε να κατονομαστεί - κι ο Περικλής που τα έδωσε όλα. Μαζί περισσότεροι φίλοι, που στήριξαν με διάφορους τρόπους αυτό το εγχείρημα.  Φορέας της παράστασης ο ΣΥΝ, την ιδέα υλοποιούν άνθρωποι απ’  όλο το ουράνιο τόξο της αριστεράς, κοινοβουλευτικό κι εξωκοινοβουλευτικό. Και η σοπράνο, μια συγκλονιστική σκηνική παρουσία, εντελώς «εκτός», παρακολουθώντας το «χορό» να ερμηνεύει κινεζοειδή κείμενα του Μπρεχτ απ’ το Με-τι, να μας ψιθυρίζει απρόσμενα κάτι σχεδόν παρωχημένο, που είχα πολλά χρόνια ν΄ ακούσω: «Λες μ΄ όλα αυτά να γίνω κι εγώ αριστερή;»

Ένα εγχείρημα κριτικό απέναντι στον Μπρεχτ, αλλά ακόμα περισσότερο απέναντι σ’  εμάς όλους. Αποσπασματικό, θραυσματικό, με «αδιάκριτες» διακοπές από τη μουσική και το τραγούδι, από το λόγο των κειμένων του κι από το διάλογο των έργων του. Αφιερωμένο εξαιρετικά σ’  όλους μας. Σας περιμένουμε.