Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής σχετικά με τις στρατιωτικές δομές της Ε.Ε. . [31.10.13].

Στην Αθήνα σήμερα, 31 Οκτωβρίου 2013, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.00΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα Γερουσίας του Μεγάρου της Βουλής, η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων σε κοινή συνεδρίαση υπό την προεδρία του Προεδρεύοντος αυτών , κ. Κωνσταντίνου Τσιάρα, με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Συζήτηση επί της έκθεσης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις στρατιωτικές δομές της Ε.Ε.: Τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προοπτικές {2012 / 2319(INI)}». Τα μέλη των δύο Επιτροπών ενημέρωσε η αρμόδια εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κυρία Μαριέττα Γιαννάκου. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει η κυρία Βαλαβάνη. 

ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Νομίζω ότι θα έπρεπε να ανησυχήσουμε σοβαρά με το κείμενο της Έκθεσης, που προορίζεται μάλιστα για το Συμβούλιο Κορυφής με ανάλογο θέμα το Δεκέμβριο του 2013. Είναι ένα κείμενο που ξαφνιάζει, γιατί εάν δεν ήξερε κανείς ότι πρόκειται για κείμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περισσότερο θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι συντάχτηκε από επιτελείο στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος ή από το Πεντάγωνο μιας υπερ-ένωσης χωρών, που έχει σαν στόχο τον στρατιωτικό έλεγχο σε παγκόσμιο επίπεδο σε συνθήκες κρίσης. 

Και για να μη νομίζετε ότι υπερβάλλω, εγώ έψαξα λίγο για τι εξαίρει αυτή η Έκθεση. Εξαίρει, ας πούμε, και θεωρεί ότι πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα, την πρωτοβουλία που είχε πάρει η Πολωνική Προεδρία για την «Βαϊμάρη Συν». Έψαξα λοιπόν για την «Βαϊμάρη Συν» και βρήκα ένα σχετικά πρόσφατο ανακοινωθέν του Υπουργείου Εξωτερικών της Πολωνίας για τη συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών της Πολωνίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας στο Παρίσι, που είναι και οι πέντε χώρες που την αποτελούν - και από ό,τι καταλαβαίνω, θα ήθελαν και άλλες χώρες να μπουν σε αυτή την πρωτοβουλία, με βάση το κείμενο της Έκθεσης.

 Η μετάφραση είναι δική μου, από το ανακοινωθέν του Υπουργείου: «Στην συνέντευξή ο Πολωνός Υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι είπε ότι, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να γίνει «super-power», υπερδύναμη, μια προοπτική που υποστηρίζεται πλήρως από την Πολωνία, χρειάζεται να μπορούμε να επηρεάσουμε την γειτονιά μας με τρόπο εξίσου αποτελεσματικό με ό,τι κάναμε στο Κέρας της Αφρικής. Η διπλωματία μας μερικές φορές χρειάζεται να στηρίζεται στην ισχύ ή στη βία, πρόσθεσε ο Υπουργός». 

Επίσης, νομίζω ότι οι αναφορές της κυρίας Γιαννάκου στην κυρία Ολμπράϊτ ή στον κ. Ρόντο, κεντρικά πρόσωπα συνδεδεμένα με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, μάλλον θα πρέπει να αυξήσουν την ανησυχία μας σε αυτή την κατεύθυνση. 

Τα συμπεράσματα από την Έκθεση, έτσι όπως τα καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι: Πρώτον επιζητείται η ενίσχυση του επιχειρησιακού ρόλου της Ε.Ε. ως παγκόσμιου στρατιωτικού παρόχου, που θα επεμβαίνει ιμπεριαλιστικά παντού, συμπληρωματικά ως προς το ΝΑΤΟ. Ας μη σταθούμε τώρα στη «ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και αλληλεγγύης» και τι πραγματικά σημαίνει, δηλαδή, τι ανάγκες εξυπηρετεί η στρατιωτικοποίηση της Ε.Ε.. Τα είπαν και άλλοι συνάδελφοι προηγουμένως, πώς η ΕΕ στάθηκε απέναντι στην Κύπρο, που ήταν όντως κράτος - μέλος και πώς βρέθηκε στο Κέρας της Αφρικής ή στο Μάλι ή στη Λιβύη - εξυπηρετώντας ποια συμφέροντα; Τίνων τα συμφέροντα; Ποιες αμυντικές πραγματικά ανάγκες της Ε.Ε.; Εδώ πρόκειται ουσιαστικά για τη στρατιωτικοποίηση μιας οικονομικής ολοκλήρωσης. 

Από την Έκθεση μπαίνει ο στόχος της κοινής στρατιωτικής κουλτούρας, ότι πρέπει να επιδιωχθεί μέσα από αυτές τις διαδικασίες να αποκτήσουν όλες οι χώρες και οι λαοί μια κοινή στρατιωτική κουλτούρα. Εγώ, θα το πω απλά: Υποτίθεται - στα λόγια τουλάχιστον - ότι στην Ελλάδα είμαστε όλοι υπέρ ενός αμυντικού στρατηγικού δόγματος. Θέλουμε ένα στρατό ελληνικό, που να είναι φρουρός των πραγματικών αμυντικών αναγκών της χώρας. Τι κοινό λοιπόν έχει μια κουλτούρα επέμβασης, που είναι όλη η κουλτούρα που βγαίνει μέσα από αυτή την Έκθεση, με μια κουλτούρα που να εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες άμυνας, και μάλιστα ενός μικρού κράτους; 

Εμείς συντασσόμαστε με την άποψη μειοψηφίας του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο. Και πιστεύουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να αποτελέσει παράγοντα ειρήνης, ότι πρέπει να υπάρξει γενικός πυρηνικός αφοπλισμός και περιορισμός των αμυντικών δαπανών στις πραγματικές ανάγκες και στις πραγματικές απειλές κάθε χώρας. Και όχι χρηματοδότηση, που θα μας τραβολογάει στη Λιβύη ή στο Μάλι ή όπου αλλού στο παγκόσμιο στερέωμα θεωρηθεί ότι πρέπει να βρεθεί η Ε.Ε.. Σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες άμυνας της χώρας για εθνικό στρατηγικό αμυντικό σχεδιασμό βρίσκεται αυτό που προτείνει η Έκθεση για «διαρθρωμένο συντονισμό του στρατιωτικού σχεδιασμού» όλων των χωρών. Καταλήγει βεβαίως, στο Επιχειρησιακό Στρατηγείο και στην ενεργοποίηση των Δυνάμεων Άμεσης Επέμβασης, των EU Battlegroups. Η Έκθεση εκτιμά ότι «η κατάσταση που δημιουργήθηκε στο Μάλι στάθηκε μια χαμένη ευκαιρία για την πρώτη χρήση των μάχιμων ομάδων, των EU Battlegroups».

Μέσα από αυτές τις κατευθύνσεις επιχειρεί να λύσει μια μεγάλη αντίφαση, που έχει δημιουργήσει η νεοφιλελεύθερη «διέξοδος» - με πολλά εισαγωγικά - από την κρίση, που έχει συντείνει στη γενική μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Προτείνει για λύση, καταρχήν, με βάση την αρχή «δαπάνες υπάρχουν όπου χρειάζονται» ανά πάσα στιγμή να υπάρχουν 60.000 άνδρες ετοιμοπόλεμοι για 60 ημέρες. Εφαρμόζεται σε άλλο τομέα της Ε.Ε. η αρχή αυτή; Μήπως εφαρμόζεται για την ανεργία, όπου με 12% περίπου ανέργους, για 7 χρόνια ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει 60 δισ. ευρώ; Μήπως εφαρμόζεται για τη φτώχεια, όπου με στόχο μέχρι το 2020 να είναι 20 εκατ. λιγότεροι οι φτωχοί, δίνονται 4,5 δισ. ευρώ; 

Ακόμη, προχωράει στην κατεύθυνση της αμυντικής ολοκλήρωσης και λέει ότι θα πρέπει να φτιαχτεί αυτή η κοινή αγορά στρατιωτικών βιομηχανιών με αναδιάρθρωση και κλείσιμο του «πλεονάζοντος παραγωγικού δυναμικού», δηλαδή, κλείσιμο της ΕΛΒΟ και των ΕΑΣ. Και όχι αγορές από εξωευρωπαϊκές χώρες ώστε να καταναλώνονται οι στρατιωτικές δαπάνες αγοράζοντας από τις μεγάλες ιδιωτικές και κρατικές στρατιωτικές βιομηχανίες των μεγάλων χωρών της Ε.Ε..

 Εγώ θα σας πω ότι, επιπλέον, είναι απαράδεκτο οι συνέργιες ειρηνικών δραστηριοτήτων έρευνας και εφαρμογών για στρατιωτικούς σκοπούς, που είναι κεντρική κατεύθυνση της Έκθεσης, ξεκινώντας μάλιστα από τον έλεγχο του κυβερνοχώρου, όταν ξέρουμε τι έχει γίνει με την NSA, όταν ξέρουμε ότι Google, Yahoo, Facebook, δίνουν όλα τα δεδομένα εκατοντάδων εκατομμυρίων χρηστών κατευθείαν στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες - προφανώς τώρα πρέπει να τα δίνουν και σε άλλα, πιο ευρωπαϊκά κέντρα. Το ίδιο θέλουν να χρησιμοποιήσουν οι διαστημικές δραστηριότητες, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, το Erasmus να το εφαρμόσουν και για το στρατό. 

Και θα βάλω ένα ερώτημα: Εμείς, θα πάμε και θα στηρίξουμε αυτή την Έκθεση το Δεκέμβριο στο Συμβούλιο Υπουργών; Και με τίνος την ευθύνη; Μόνο της δικιάς μας Επιτροπής; Δεν θα έπρεπε να μπει στην Ολομέλεια της Βουλής για συζήτηση αυτή η Έκθεση, σαν ένα από τα κεντρικά ζητήματα, και να πάρει ο καθένας τις ευθύνες του, πριν πάει ο κ. Σαμαράς εκεί; 

Ευχαριστώ.