ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της διαλογής-καταμέτρησης των ψηφοδελτίων, το λόγο επί των άρθρων θα πάρει η Βουλευτής κ. Βαλαβάνη.
Ορίστε, κυρία Βαλαβάνη, έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα περιορίσω την αναφορά μου στην τροπολογία με γενικό αριθμό 214 του Υπουργού Οικονομικών –ο οποίος δεν είναι αυτή τη στιγμή παρών, όπως δεν είναι και κανείς άλλος Υπουργός- σε σχέση με την τροπολογία έτσι όπως την ξέρουμε, όπως κατατέθηκε την Παρασκευή. Γιατί από το πρωί υπάρχουν δηλώσεις από μεριάς του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ότι έρχεται, έρχεται, έρχεται τροποποιημένη προς το καλύτερο, αλλά δεν την έχουμε δει, οπότε είμαι υποχρεωμένη να τοποθετηθώ με βάση αυτό το οποίο έχουμε στα χέρια μας.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας του κ. Στουρνάρα, η οποία εφόσον ψηφιστεί θα έχει εφαρμογή όχι μόνο στα Ελληνικά Πετρέλαια αλλά και σε όλες τις υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιες εταιρείες στρατηγικού χαρακτήρα ή και κοινής ωφέλειας, διαπιστώθηκε ότι βασικός λόγος για το ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν προχωρούσαν μέχρι στιγμής με τους ρυθμούς και το τίμημα που ήθελε η Κυβέρνηση και η Τρόικα, αποτελεί η μη ικανοποιητική παροχή στοιχείων στις ενδιαφερόμενες, στο δεύτερο στάδιο, εταιρείες, ώστε να ολοκληρώσουν με πληρότητα τη διαδικασία ελέγχου, το due diligence report της υπό πώληση εταιρείας.
Βλέπετε, στο λεγόμενο Εικονικό Δωμάτιο Πληροφοριών, ένα ειδικό ηλεκτρονικό site στο οποίο η κάθε μια απ’ αυτές μπαίνει με έναν κωδικό που της χορηγείται, υπάρχουν μέχρι σήμερα πρακτικά τα πάντα για κάθε επιχείρηση με μια εξαίρεση: Τις πληροφορίες, που σύμφωνα με την τροπολογία προστατεύονται, σύμφωνα με την τροπολογία, ως «εμπιστευτικές-απόρρητες βάσει νόμου, κανονιστικής διάταξης, σύμβασης ή πρακτικής».
Αυτή η παράλειψη, προκειμένου να «διευκολυνθούν» οι ιδιωτικοποιήσεις, «διορθώνεται» με την τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών, καθώς στο εξής το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Ξεπουλήματος της Ιδιωτικής και Δημόσιας Περιουσίας του Δημοσίου, θα μπορεί να ζητά από την κάθε επιχείρηση να «ανοίγει» στον έλεγχο των υποψηφίων «επενδυτών» από εταιρείες, από καθεμία από τις οποίες δεκάδες άτομα θα έχουν πρόσβαση στο Εικονικό Δωμάτιο Πληροφοριών – ενώ, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία, μόνο μια εταιρεία στο τέλος θα αγοράσει - κάθε τέτοια εμπιστευτική ή απόρρητη πληροφορία, είτε αυτές αφορούν οικονομικά μυστικά της επιχείρησης απέναντι στον ανταγωνισμό είτε απόρρητα που συνδέονται με την εθνική άμυνα της χώρας είτε συχνότατα και τα δυο ταυτόχρονα.
Επιπλέον, στην τροπολογία, κατά τη γνωστή πλέον τακτική του Υπουργείου Οικονομικών - που εγκαινιάστηκε για τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των τραπεζών, που συμμετείχαν στο «κούρεμα», και στην πρόσφατη «επαναγορά χρέους» επαναβεβαιώθηκε - απαλλάσσονται από κάθε αστική και διοικητική ευθύνη τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ και των υπό ιδιωτικοποίηση δημοσίων εταιρειών σε περίπτωση διαρροής απόρρητων πληροφοριών.
Οι συντάκτες της τροπολογίας έχουν τόση έντονη αίσθηση χιούμορ, ώστε να διαβεβαιώνουν στο κείμενο της τροπολογίας ότι την αποκάλυψη οικονομικών και στρατιωτικών μυστικών της χώρας σε εκατοντάδες ανθρώπους των πολυεθνικών και άλλων εταιρειών, που στη μεγάλη πλειοψηφία τους στη συνέχεια δεν θα έχουν καμιά σχέση με τις υπό ιδιωτικοποίηση εταιρείες, καθώς δεν πρόκειται να τις αγοράσουν, υπαγορεύουν λόγοι δημοσίου και εθνικού συμφέροντος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ)
Από την ίδια αίσθηση μαύρου χιούμορ εμφορείται και η συνοδευτική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, διαβεβαιώνοντας ότι μέσω της τροπολογίας «δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού», όταν η επερχόμενη βλάβη θα είναι στην πραγματικότητα ανυπολόγιστη.
Καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει οικονομικά και τεχνολογικά μυστικά να τίθενται ουσιαστικά στη διάθεση των ανταγωνιστών. Ας φέρω μερικά πολύ «χοντρά» παραδείγματα στρατιωτικών ή αμυντικών μυστικών, έτσι όπως μου τα εξήγησε φίλος μου στρατηγός, δεσμώτης την εποχή της δικτατορίας.
Τα Ελληνικά Πετρέλαια έχουν αναπόσπαστη σχέση με το στρατιωτικό αγωγό που προμηθεύει τις Ένοπλες Δυνάμεις με πετρέλαιο σε περίπτωση ειρήνης αλλά και πολέμου.
Για τις ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και Ελληνικά Πετρέλαια υπάρχουν διασυνδεμένα σχέδια του στρατού για ασφάλεια και περιφρούρηση εργοστασίων, σταθμών, δεξαμενών αποθήκευσης αγωγών και δικτύων. Χάρη στο νομοσχέδιο, βέβαια, μέρος των στρατηγικών αποθεμάτων πάει κατά πάσα πιθανότητα στη Ρουμανία, οπότε αυτά τα αναλαμβάνει πλέον ο Ρουμανικός Στρατός, ξαλαφρώνοντάς μας. Κι αν υπάρξει όξυνση, τότε οι Ρουμάνοι αποθηκάριοι θα μας στέλνουν το πετρέλαιο με τάνκερ, που υποθέτω ότι θα περνούν ανεμπόδιστα από τα «Στενά». Το ίδιο ισχύει για τις πηγές, τα φράγματα, τις λεκάνες και τα δίκτυα του νερού, όσον αφορά την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ.
Όλα τα αεροδρόμια κι όχι μόνο τα στρατιωτικά, είναι διπλής χρήσης, δηλαδή σε περίπτωση πολέμου γίνονται στρατιωτικά. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για όλα τα λιμάνια, και υπάρχουν συγκεκριμένα στρατιωτικά σχέδια για το πώς γίνεται αυτό για κάθε ένα από τα λιμάνια και αεροδρόμια που ιδιωτικοποιούνται.
Ξέρουμε ότι εταιρείες τουρκικών συμφερόντων, σε συνεργασία με το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο, έχουν ήδη αναλάβει τις Μαρίνες Μυτιλήνης και Φλοίσβου και ενδιαφέρονται για πολύ περισσότερες – κάποιες απ’ αυτές στα νησιά, ουσιαστικά για να τις απενεργοποιήσουν προκειμένου να δουλεύουν ανεμπόδιστα οι μαρίνες των απέναντι κοντινών παραλιών.
Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι δίπλα σε ελληνικές μαρίνες, που σήμερα ιδιωτικοποιούνται, βρίσκονται συγκεκριμένες παραλίες υψηλού κινδύνου απόβασης και ενδεχόμενου προγεφυρώματος, όπως έγινε με την Κερύνεια στη Βόρεια Κύπρο, για τις οποίες υπάρχουν επίσης συγκεκριμένα αμυντικά σχέδια.
Φίλος μου Αρχιπλοίαρχος, απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού και επίσης δεσμώτης κατά τη δικτατορία, αφού μου θύμισε ότι το ΝΑΤΟ ξέρει τα πάντα, μου υπενθύμισε ότι ο όρος «εθνική ισχύς», που χρησιμοποιούν οι στρατιωτικοί, συνυπολογίζει το ηθικό στρατού και λαού - για το οποίο καλύτερα να μη μιλήσουμε -, την κατάσταση της οικονομίας - για την οποία μιλάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ και πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο -, την κατάσταση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, το βαθμό αποδοχής της κρατικής ηγεσίας – ένα πολύ ευαίσθητο θέμα -, την εκπαίδευση-εξοπλισμό- αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, την αγάπη για την πατρίδα και το λαό και βέβαια, τις πληροφορίες - που από τα αρχαία χρόνια είναι το πιο ακριβοπληρωμένο όπλο που διαθέτει ένα στράτευμα, και όχι μόνο τα στρατεύματα.
Η γενναιοδωρία με την οποία ιδιωτικοποιείτε αυτό το τελευταίο όπλο είναι χαρακτηριστική. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι κυρίως η διευκόλυνση με άμεσο τρόπο της διενέργειας βιομηχανικής ή και κανονικής κατασκοπείας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές τις εμπιστευτικές ή απόρρητες πληροφορίες τις «ρίχνετε» στην αγορά για να πουληθούν, όπως οποιοδήποτε άλλο εμπόρευμα. Πολλές από τις εταιρείες που στη διάθεσή τους τις θέτετε, είναι hedge funds, και αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους: Πωλούν και αγοράζουν.
Και για όσους νομίζουν ότι υπάρχουν και άλλες χώρες το ίδιο γενναιόδωρες με την Ελλάδα ως προς τη διάθεση των απορρήτων τους εν όψει ιδιωτικοποιήσεων, θα καταθέσω για τα Πρακτικά το αντίστοιχο πλαίσιο του 2004 που ισχύει μέχρι σήμερα στη Βουλγαρία - μια χώρα που, όπως ξέρετε, μάλλον δεν είναι εχθρική στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων - για την παροχή πληροφοριών κατά τον έλεγχο με στόχο την ιδιωτικοποίηση δημόσιων εταιρειών.
Το πλαίσιο ορίζει ρητά ότι οι πληροφορίες που αποτελούν «εμπορικά μυστικά» δεν διατίθενται στον έλεγχο των υποψηφίων «επενδυτών» για την κατάρτιση του due diligence report. Όσο για τα «κρατικά μυστικά», αυτά έχουν δικαίωμα να τα ζητήσουν από τα Διοικητικά Συμβούλια των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών μόνο –έτσι λέει ακριβώς- «επίσημα κρατικά σώματα, τα οποία από το νόμο είναι εξουσιοδοτημένα να αξιολογούν κρατικά μυστικά». Αν κρίνουν ότι κάτι απ’ αυτά πρέπει να κοινοποιηθεί στις υποψήφιες εταιρείες, τότε αυτή η πληροφορία δεν «ιδιωτικοποιείται», αλλά δημοσιοποιείται. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «εγγράφεται στο public register», δηλαδή γίνεται γνωστή και στο λαό.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Όλγα-Νάντια Βαλαβάνη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Είναι σαφές ότι μια χώρα με επιστρατευμένους απλήρωτους επί έξι μήνες ναυτικούς, δηλαδή ανθρώπους με σχέση πλέον καταναγκαστικής εργασίας, που απαγορεύει ρητά το Σύνταγμα, μια χώρα που ετοιμάζεται αυτήν την Παρασκευή να απολύσει 61 συμβασιούχους της ΕΡΤ μπροστά και πίσω από τις κάμερες –όλους αυτούς τους «αφανείς ήρωες», που δεν φαίνονται, όσο κι αυτούς τους δημοσιογράφους που κρατούν όλο το πολιτικό πρόγραμμα, από τον Κώστα Αρβανίτη της πρωινής ζώνης μέχρι την Έλλη Στάη της βραδινής ζώνης, για ένα και μόνο λόγο, προκειμένου η κυβέρνηση να πετύχει ακόμη ασφυκτικότερη πολιτική χειραγώγηση μέσα από τη δημόσια τηλεόραση - ναι, πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι και από θεσμική άποψη σε χειρότερη κατάσταση από τη Βουλγαρία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Καλούμε την Κυβέρνηση να άρει άμεσα την επιστράτευση τόσο των ναυτεργατών όσο και των εργαζόμενων του Μετρό. Να μετατρέψει τις συμβάσεις και των 61 εργαζομένων στη ΕΡΤ σε συμβάσεις αορίστου χρόνου ή να τις ανανεώσει έστω και για ένα χρόνο όλες.
Και καλούμε όλους τους Βουλευτές να σκεφθούν εάν θα πάρουν την ευθύνη να ψηφίσουν μια τέτοια τροπολογία.
Και για τα τρία θέματα, «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Σας ευχαριστώ.
Ομιλία στην Ολομέλεια για την τροπολογία για τα απόρρητα (6.2.2013)
Reviewed by Νάντια Βαλαβάνη
on
7:28:00 π.μ.
Rating: