ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τουλάχιστον ως προς την ενότητα των άρθρων που αφορούν την κεφαλαιαγορά, το παρόν νομοσχέδιο εμφανίζεται να επιχειρεί να δημιουργήσει πηγές ρευστότητας για τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε μία εποχή που τράπεζες και Χρηματιστήριο δεν παίζουν αυτό το ρόλο. Στην πραγματικότητα, όμως, όπως σημειώνεται και στην Αιτιολογική Έκθεση, έρχεται να συμπληρώσει το νομοθετικό πλαίσιο ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία της MIFID, του βασικού νόμου για επενδυτικές υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του 2004. Τυπικά η MIFID περιέχει διατάξεις για την προστασία των μικρών επενδυτών. Κυρίως, όμως, συνιστά «μοχλό» συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και των αντίστοιχων κεφαλαιακών ροών στα χέρια λίγων μεγάλων τραπεζών και χρηματοοικονομικών κέντρων σε βάρος των μικρών εθνικών κεφαλαιαγορών, όπως αποδεικνύεται ακόμα και στα λίγα χρόνια εφαρμογής της. Αυτό το επιτυγχάνει μέσω του Μηχανισμού Πολυμερούς Διαπραγμάτευσης, δηλαδή δημιουργώντας πλατφόρμες διαπραγμάτευσης τίτλων εκτός χρηματιστηρίων -στις οποίες αναφέρεται και το παρόν νομοσχέδιο- τις οποίες η MIFID εξισώνει με τα χρηματιστήρια. Όσο και μέσω της εσωτερικοποίησης – internalization - των συναλλαγών, επιτρέποντας μόνο σε λίγες τεράστιες τράπεζες να διασταυρώνουν εντολές αγορών και πώλησης μετοχών στο εσωτερικό τους, χωρίς οποιαδήποτε διαφάνεια για τη διαμόρφωση της τιμής των μετοχών.
Για όσες μικρές χώρες καταφέρουν να βρεθούν παρ’ όλα αυτά σε ρόλο διεθνούς χρηματοοικονομικού κέντρου, διαθέτουν και άλλα μέσα για να τις «διαλύσουν» γρηγορότερα, όπως αποδεικνύει και η πρωτοφανής απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο. Που πρώτιστα στόχευε στη μετακίνηση σημαντικών ρωσικών κεφαλαιακών ροών από την Κύπρο προς πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, των οποίων οι τράπεζες σήμερα ελέγχονται ή έχουν εξαγοραστεί από τις γερμανικές, και στο δραστικό «κούρεμα» συνολικότερα της οικονομίας της Κύπρου, όπως αποκαλύπτει και το σημερινό γράμμα του κ. Σόιμπλε προς τον Πρόεδρο της Γερμανικής Βουλής.
Θα ήθελα από το βήμα αυτό να χαιρετίσω την απόφαση της Κυπριακής Βουλής, μετά και τη μεγάλη κινητοποίηση του Κυπριακού λαού που δείχνει το δρόμο για το πώς μία χώρα πολύ μικρότερη από τη δική μας μπορεί να απαντήσει στα εκβιαστικά διλήμματα χειραφετούμενη από τη δικτατορία του δήθεν «μονόδρομου». Έτσι ώστε να καταρρεύσουν προς το παρόν τα σχέδια της νεοφιλελεύθερης πλειοψηφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία οικονομική αλλά και πολιτική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας που θα την εξουδετέρωνε οριστικά ως χρηματοοικονομικό κέντρο, μετατρέποντάς τη σε έρμαιο των θηριωδών πραγματικά γεωπολιτικών παιχνιδιών στην περιοχή.
Ο ελληνικός λαός και όσοι Έλληνες Βουλευτές -πέρα και έξω από τα κόμματα της Αριστεράς- σέβονται τον εαυτό τους, θα πρέπει να σταθούν στενά αλληλέγγυοι στις δύσκολες μέρες που θα ακολουθήσουν απέναντι στον Κυπριακό λαό και την Κυπριακή Δημοκρατία,. Αλλά και πρακτικά εδώ μέσα, σε όσα κρίνονται στη δική μας χώρα και μπορούν να αποδείξουν πως, όταν οι λαοί παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά αντίθετα μπορούν να ανοίγουν προοπτικές ελπιδοφόρες.
Να η ευκαιρία για την Ελληνική Βουλή να πει «όχι», για παράδειγμα, στις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου που στοχεύουν στη διευκόλυνση της επιχείρησης ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πλούτου προς αποκλειστικό όφελος του Ειδικού Λογαριασμού των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδας και προς ανυπολόγιστη ζημιά της χώρας, αποστερώντας την από βασικά χρηματοοικονομικά και άλλα εργαλεία για μία ανεξάρτητη ανάπτυξη πραγματικά προς όφελος των αναγκών του λαού και όχι των ξένων και του δικού της μεγάλου κεφαλαίου.
Χαρακτηριστική γι’ αυτό είναι η περίπτωση της εξαιρετικής διεύρυνσης του προς επένδυση αντικειμένου και της σημαντικής «ελαστικοποίησης» των όρων λειτουργίας των ΑΕΕΑΠ, των Ανωνύμων Εταιρειών Επενδύσεων επί Ακίνητης Περιουσίας, που με το άρθρο 19 μετατρέπονται σε αφανές όχημα για το ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Στη διεθνή βιβλιογραφία αυτές οι εταιρείες σε ορίζοντα πέντε έως είκοσι χρόνων και σε σύγκριση τόσο με τις άμεσες επενδύσεις σε ακίνητα όσο και με τις κτηματικές εταιρείες που δεν είναι ΑΕΕΑΠ, εμφανίζονται ιστορικά με πολύ μεγαλύτερες αποδόσεις. Κυρίως λόγω της διαφοροποίησης με επενδύσεις σε ποικιλία ακινήτων και χωρών, του εξαιρετικά ευεργετικού φορολογικού καθεστώτος και της ιδιαίτερης ελκυστικότητας των μετοχών τους, τόσο επειδή ετησίως μοιράζεται υποχρεωτικά το μεγαλύτερο μέρος των κερδών, όσο και επειδή, αντίθετα με τα ίδια τα ακίνητα, είναι άμεσα ρευστοποιήσιμες.
Στην Ελλάδα, οι ΑΕEΑΠ είναι μέχρι στιγμής πέντε, οι τέσσερις θυγατρικές τραπεζών εισηγμένες στο χρηματιστήριο, με χαρακτηριστική την υπερσυγκέντρωση - υπό το υπό συγχώνευση σχήμα των δύο τραπεζών - της Εθνικής Πανγαίας και της Eurobank Properties.
Ωστόσο, το 19% της τελευταίας ανήκει πλέον σε ένα από τα σημαντικότερα funds στον κόσμο, στο “Fairfax Financial Holdings”, που επιπλέον επιδεικνύει ενδιαφέρον για συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά το επόμενο στάδιο ανακεφαλαιοποίησης της Εθνικής, που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την εξαγορά της πολύ πριν περάσουν τα τρία χρόνια που είναι το γενικό όριο.
Πριν από όλα, αυτές οι τέσσερις πλέον εταιρείες αλλά ίσως και άλλες καινούργιες που θα συγκροτηθούν ευκολότερα ή κάποιες διεθνείς τέτοιες εταιρείες που μπορεί να εγκατασταθούν, θα έχουν τη δυνατότητα μεγάλης διεύρυνσης του επενδυτικού τους αντικειμένου, που πέρα από τα επαγγελματικά ακίνητα -στα οποία τις περιόριζε το μέχρι σήμερα νομοθετικό πλαίσιο και στα οποία σήμερα συμπεριλαμβάνονται, πλέον, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, τουριστικές κατοικίες, μαρίνες κ.λπ.- θα αποκτούν το δικαίωμα αγοράς και διαχείρισης οικιστικών ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων και εξοχικών κατοικιών.
Επιπλέον διαβάζω από την Αιτιολογική Έκθεση - «επέκταση των επιτρεπόμενων επενδύσεων σε ακίνητα υπό ανέγερση επί των οποίων έχει εκδοθεί άδεια οικοδομής ακινήτου, σε διαδοχικές φάσεις, με σημαντικά έργα υποδομής και στη συνέχεια αναπτύξεις διαφόρων χρήσεων». Για παράδειγμα, λέει η Έκθεση ότι στο ίδιο οικόπεδο είναι δυνατόν να αναπτυχθούν ξενοδοχειακές μονάδες, γήπεδα γκολφ, κατοικίες κ.λπ., ενώ στο άρθρο 19 διευκρινίζεται ότι μπορούν να επενδύουν σε «δικαιώματα επιφάνειας», σε εκτάσεις δυνάμενες να υπαχθούν σε προνομιακό ή ιδιαίτερο καθεστώς δόμησης και οικιστικής ανάπτυξης.
Έτσι, παρόλο που δεν υπάρχει νύξη περί δημόσιας περιουσίας, οι όροι φωτογραφίζουν τα θηριώδη «Παραθεριστικά Τουριστικά Χωριά» του ν.4092/2012 για το ξεπούλημα της δημόσιας γης. Αναφέρομαι σε αυτό διότι, όταν τα έβαλα αυτά τα θέματα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κάποιοι Βουλευτές της Συγκυβέρνησης είπαν ότι πρόκειται για ονειροφαντασία.
Να μην αναφερθώ βέβαια ότι παρακάτω γίνεται λόγος σε εκτάσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, των οποίων η αξιοποίηση είναι επιτρεπτή υπό ιδιαίτερους όρους. Αναφέρεται ουσιαστικά στο ξεπούλημα του Ερημίτη στην Κέρκυρα με 47 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, που περιέχει μέσα μια ολόκληρη περιοχή Natura ή στην επιτρεπόμενη πλέον –αν ψηφιστούν και δεν πει «όχι» η Ελληνική Βουλή δημόσια- συμμετοχή αυτών των εταιρειών σε σχήματα “sale and lease back” που παραπέμπουν άμεσα στην εκτυλισσόμενη εκποίηση των είκοσι οκτώ μεγάλων δημοσίων ακινήτων, Υπουργείων, Εφοριών και Αστυνομικών Υπηρεσιών που βγάζει σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ στο σφυρί, υποχρεώνοντας το ελληνικό Δημόσιο να πληρώνει πλέον νοίκι για αυτό που μέχρι τώρα είχε δωρεάν.
Δεν έχω περιθώριο να αναφερθώ σε κάποια άλλα σκανδαλώδη θέματα, όπως είναι για παράδειγμα το σκανδαλώδες φορολογικό καθεστώς των ΑΕΕΑΠ. Θα κλείσω, αναγκαστικά, βάζοντας μόνο το θέμα που ρώτησα επανειλημμένα και δεν πήρα καμία απάντηση στην Επιτροπή.
Οι εταιρείες Venture Capital, σύμφωνα με το ν. 2992/2002, δεν φορολογούνται. Στο παρόν νομοσχέδιο δεν λέγεται τίποτα για φορολόγηση. Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι εξακολουθούν να μένουν πλήρως αφορολόγητες;
Να καταθέσω σε αυτό το σημείο δύο κείμενα φορέων: Της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδας, η οποία αποδομεί όλη την ιστορία, «το παραμύθι», για τα δήθεν επιδόματα πολυτέκνων και ζητάει πολύ συγκεκριμένα πράγματα για μία χώρα που –με 1,32 γεννήσεις ανά ζευγάρι- «γερνάει».
Επίσης, θέλω να καταθέσω ένα κείμενο της Ένωσης Συνεταιριστικών Τραπεζών Ελλάδος, το οποίο το έχουν στείλει και σε άλλους Βουλευτές, που βάζει το θέμα πώς, υπό προϋποθέσεις, μπορεί και πρέπει το 2% του περιορισμού σε περίπτωση εξαγοράς μεριδίου να καταστρατηγηθεί, εφόσον ικανοποιούνται όλες οι άλλες προϋποθέσεις ασφαλούς συνέχισης της εργασίας και της λειτουργίας των Συνεταιριστικών Τραπεζών.
Σας ευχαριστώ πολύ για την ανοχή σας.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Όλγα-Νάντια Βαλαβάνη καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ)
Ομιλία στην Ολομέλεια για τα επενδυτικά εργαλεία (19.3.2013)
Reviewed by Νάντια Βαλαβάνη
on
7:10:00 π.μ.
Rating: