"ΜΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ Η ΥΓΕΙΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΣΕ ΑΓΟΡΑ ΥΓΕΙΑΣ" - Video από την ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το ν/σχ για την Υγεία και τον ΕΝΦΙΑ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΙE΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ B΄

ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΘΕΡΟΥΣ 2014

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΛΕ΄

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας «Γενικές διατάξεις για τη δημιουργία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων - Σύσταση και Καταστατικό της Εταιρείας με την επωνυμία «Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Ανώνυμη Εταιρεία» - Προσαρμογή στο εθνικό δίκαιο της Οδηγίας 2012/39/ΕΕ της Επιτροπής της 26ης Νοεμβρίου 2012 για την τροποποίηση της Οδηγίας 2006/17/ΕΚ».

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Ο κύριος Υπουργός, αγαπητοί συνάδελφοι, ισχυρίστηκε πριν από λίγο ότι με αυτό το νομοσχέδιο εισάγεται απλώς η κοστολόγηση στην υγεία. Εισάγονται, δηλαδή, τεχνικοί παράμετροι. Και ρώτησε: «Είναι κακή η κοστολόγηση»;

Κατ’ αρχήν να πούμε, βέβαια, ότι δεν υπάρχει σύστημα υγείας που να μην είναι κοστολογημένο -και το παρόν είναι κοστολογημένο. Η απάντηση, όμως, είναι: Μια τέτοιου είδους κοστολόγηση, όταν εισάγεται σε ένα σύστημα που δεν είναι σε πλήρη ανάπτυξη και με επαρκή στελέχωση, αλλά σε μια χώρα λεηλατημένη με 3.000.000 ανασφάλιστους, με τα δημόσια νοσοκομεία να λειτουργούν στο όριο των δυνατοτήτων τους και με τους εργαζόμενους τους να δουλεύουν με σφιγμένα τα δόντια κι έτσι να κρατιούνται μέχρι στιγμής, στην Ελλάδα που το 6% του ΑΕΠ πάει στην δημόσια υγεία –όπως και σε άλλες μνημονιακές χώρες- όταν στην Ιταλία είναι το 7% στη δημόσια υγεία, στην Γαλλία το 8,5%, στη Γερμανία -απ’ όπου πήραμε τα πρότυπα αυτά- 8,7%, τότε ναι, είναι κακή. Και βεβαίως είναι κακή μια κοστολόγηση, που σημαίνει πέρασμα από ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα που έχει στο επίκεντρό του τις ανάγκες του ασθενή, σε ένα σύστημα με επίκεντρο το κόστος και τις δημοσιονομικές ανάγκες.

Η ΕΣΑΝ ΑΕ, η Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων ΑΕ, που θεσπίζεται με το παρόν νομοσχέδιο ως ανώνυμη εταιρεία δημοσίου συμφέροντος, έχει ένα ενσωματωμένο μηχανισμό ιδιωτικοποίησης της υγείας, όπου το δημόσιο θα έχει το 51% των μετοχών –σε προηγούμενα σχέδια προβλεπόταν να είναι μειοψηφία- αλλά ο ΕΟΠΥΥ θα ανταγωνίζεται «ισότιμα» τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα ως προς τη χάραξη της δημόσιας πολιτικής για την υγεία.

Είναι η πρώτη φορά που με τέτοιο απροκάλυπτο τρόπο προβάλλει αυτός ο μηχανισμός ιδιωτικοποίησης της υγείας, ο οποίος -πολύ καλύτερα κρυμμένος- υπήρχε σε όλα τα προηγούμενα νομοσχέδια, που είχαν έρθει εδώ. Και όταν μιλάμε για μηχανισμό ιδιωτικοποίησης, μιλάμε απλά για τη μετατροπή της υγείας από κοινωνική υπηρεσία και δημόσια υποχρέωση και αγαθό σε αγορά υγείας.

Αυτό σημαίνει ότι οι παροχές υγείας, αποκλειστικά με κριτήρια κόστους, κοντράρουν το δικαίωμα κάθε πολίτη στη δημόσια δωρεάν υγεία. Με στόχο εισαγωγικά στο νομοσχέδιο τη «διαχείριση και δίκαιη κατανομή των δημοσιονομικών πόρων μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών κλινικών», πράγμα που, όπως λέει στην Αιτιολογική Έκθεση, αποτελεί και μνημονιακή υποχρέωση: Ενός μνημονίου, που το έχουμε αφήσει έξω, βγαίνουμε, έχει τελειώσει, αλλά βλέπετε πώς μας κυνηγάει. Και τι σημαίνει μνημονιακό καθεστώς, τι σημαίνουν οι τετρακόσιοι πενήντα μνημονιακοί νόμοι. Κι ένας από αυτούς είναι και αυτός εδώ.               

Με άλλα λόγια, πάει να αποκαταστήσει μια «μεγάλη αδικία», ότι οι δημόσιοι πόροι, τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων, μέχρι τώρα διοχετεύονται περισσότερο προς το δημόσιο σύστημα παρά προς τον ιδιωτικό τομέα, την αγορά της υγείας.

Εισάγει, λοιπόν, απροκάλυπτα, ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στη λειτουργία των νοσοκομείων του ΕΣΥ επιχειρώντας ουσιαστικά να τερματίσει το κεφάλαιο «δημόσια υγεία». Με το νομοσχέδιο τα δημόσια νοσοκομεία γίνονται οικονομικά αυτοτελείς επιχειρήσεις, με τη συνέχεια της λειτουργίας τους να εξαρτάται από τα έσοδα και τα κέρδη τους, ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους, αλλά και με τα ιδιωτικά. Και η λειτουργία των δομών του ΕΣΥ, γενικότερα, θα εξαρτάται από τα κέρδη τους.

Αυτό σημαίνει ότι η χρηματοδότηση του ΕΣΥ δεν θα είναι πια κρατική υποχρέωση, αλλά θα εξαρτάται από τις αποφάσεις μια Ανώνυμης Εταιρείας. Τα μη ανταγωνιστικά νοσοκομεία θα κλείνουν. Και μας λέει ο Υπουργός: «Δεν θα κλείνουν πάντα». Εμάς μας αρκεί ότι θα κλείνουν σε κάποιες περιπτώσεις, και μετά το «πάντα» εν πάση περιπτώσει θα το δούμε.

Οδηγός είναι τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλεια (ΚΕΝ) και τα γερμανικά θεραπευτικά πρωτόκολλα, που ξεκίνησαν όμως από τις ΗΠΑ, που δεν είναι τα πρωτόκολλα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας -σας τα είπαν εδώ οι Οργανώσεις των γιατρών-, που δεν είναι τα πρωτόκολλα των ευρωπαϊκών επιστημονικών και ιατρικών εταιρειών. Είναι τα πρωτόκολλα των «αιματηρών εξιτηρίων» της Γερμανίας, όταν  βγάζουν ανθρώπους οι οποίοι κινδυνεύουν από επιπλοκές για μπορέσουν να τηρηθούν. -Ξαναθυμίζω, όμως, ότι η Γερμανία δίνει 2,7% παραπάνω του ΑΕΠ της από ότι η Ελλάδα στη δημόσια υγεία-. Δηλαδή, ο ασθενής ή τα ασφαλιστικά ταμεία θα πληρώνουν τα δημόσια νοσοκομεία βάσει ενός τιμολογίου ενοποιημένου κατά ομάδες με βάση την ασθένεια και την προβλεπόμενη μέση διάρκεια νοσηλείας κατά κύριο λόγο.

Τι προκύπτει από αυτό;

Πρώτον: Η κρατική ευθύνη τελικά περιορίζεται σε ένα ελάχιστο πακέτο παροχών.

Δεύτερον: Ποιος ωφελείται; Είναι φανερό ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία θα παίρνουν κυρίως τις απλές και καθαρές περιπτώσεις, ώστε να πιάνουν ακριβώς τα ΚΕΝ. Οι επιβαρυμένες περιπτώσεις, που το κόστος τους θα είναι έξω από το προϋπολογιζόμενο, πού θα πάνε; Θα πάνε στα δημόσια νοσοκομεία, δημιουργώντας ελλείματα με βάση αυτό το σύστημα. Εκτός αν καταλήγουν στο δρόμο και δεν τους δέχονται ούτε τα δημόσια νοσοκομεία, αν τους πετάνε έξω με «αιματηρά εξιτήρια».

Τρίτον: Πώς κατορθώνεται αυτό μεταξύ άλλων, πέρα από το σύστημα των κλειστών νοσηλείων; Το νομοσχέδιο λέει ότι το Εποπτικό Συμβούλιο μεριμνά για την «επίτευξη της μέγιστης δυνατής αντιπροσώπευσης των ιδιωτικών κλινικών στα όργανα διοίκησης αυτής» της Ανώνυμης Εταιρείας.

Τέταρτον: Μισθοί υγειονομικών: Απαλλάσσεται ουσιαστικά το κράτος -εκεί θέλετε να το πάτε- από την υποχρέωση καταβολής τους. Θα διαμορφώνονται ανάλογα με τα έσοδα του κάθε νοσοκομείου και θα είναι κομμάτι του κόστους των υπηρεσιών υγείας, που θα επιτηρεί η Ανώνυμη Εταιρεία με στόχο τη μείωση του κόστους ενός νοσηλευτικού ιδρύματος. Και, προφανώς, όταν υπάρχουν ελλείμματα, θα ακολουθούν και μειώσεις μισθών του υγειονομικού προσωπικού.

Πέμπτον: Ιατρικό απόρρητο: Καταργείται. Όλοι οι φάκελοι ηλεκτρονικά από όλα τα νοσοκομεία πάνε κεντρικά. Στις ΗΠΑ, από όπου ξεκίνησε αυτό, τα προσωπικά ιατρικά δεδομένα τα πουλούν στις ασφαλιστικές εταιρείες. Εδώ δεν θα χρειάζεται να τα πουλούν. Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα είναι στο ίδιο το διοικητικό συμβούλιο και θα τα παίρνουν κατευθείαν.

Έκτον: Η υγεία του λαού. Υπερηχογράφημα κάθε πέντε χρόνια, τεστ ΠΑΠ μετά τα 21 και μέχρι τα 65 κάθε τρία χρόνια. Πριν και μετά αυτά τα ηλικιακά όρια, αν θέλετε να το κάνετε, το πληρώνετε. Δεν είμαι γιατρός, αλλά από νεαρή ξέρω ποια είναι τα βασικά πρωτόκολλα για το τεστ ΠΑΠ. Κάθε κορίτσι, από τότε που ξεκινά η ενεργή σεξουαλική ζωή του, πρέπει κανονικά κάθε χρόνο να κάνει ένα τεστ ΠΑΠ. Και εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν σωθεί ακριβώς εκεί όπου ακολουθείται αυτή η πρακτική.

Καρκίνοι μαστού, ωοθηκών, μήτρας και τραχήλου, θυρεοειδούς, όλες οι προληπτικές εξετάσεις πάνε στο βρόντο. Θα τρέχουμε μετά να τα αντιμετωπίσουμε, όπως τρίπλεξ καρδιάς, χειρουργημένους και όλους αυτούς.

Με αυτό θέλω να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε.

Ποια είναι η σκοπιμότητα να υπάρχει ένας ξεχωριστός φορέας κατανομής των πόρων στις νοσηλευτικές μονάδες, αντί μια σχετική υπηρεσία του Υπουργείου; Εδώ υπάρχει μια στρατηγική στόχευση: Η μηδενική συμμετοχή του κρατικού προϋπολογισμού στις δαπάνες υγείας, η «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση να καθοδηγεί το σύστημα υγείας, όπως από το 2015 αντίστοιχη θα είναι η πρόβλεψη που υπάρχει και για το κομμάτι των συντάξεων. Περιορίζεται το κράτος σε έναν εποπτικό ρόλο.

Δεν έχω καιρό να πω για τον ΕΝΦΙΑ, για τον οποίο ήθελα οπωσδήποτε να μιλήσω. Θα σας πω μόνο ότι, αφού «διορθώθηκαν» όλα τα «λάθη» -σας τα είπε ο συνάδελφός μου, ο Δημήτρης Γελαλής, προηγουμένως, ποια είναι τα δήθεν «λάθη» και τι «διορθώθηκε»- τι μένει; Μένουν οι σωστοί λογαριασμοί.

Θέλω να πω απλώς ότι το πρόβλημα δεν ήταν οι λογαριασμοί των 100.000 ευρώ, που ήρθαν στους οικισμούς εκτός σχεδίου και εκτός αντικειμενικού προσδιορισμού, και έπαθαν εγκεφαλικό οι άνθρωποι που τους πήραν. Αυτοί διορθώθηκαν.

Το 1.000ρικο, το 500ρικο, τα 2.000 ευρώ, τα 3.000 ευρώ, τα 5.000 ευρώ, τα 10.000 ευρώ, που είναι οι «φυσιολογικοί», οι «κανονικοί», σύμφωνα με τον ΕΝΦΙΑ, λογαριασμοί, πώς θα πληρωθούν από ανθρώπους που δεν έχουν ανάλογο εισόδημα;

Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν υπάρχει θεραπεία. Χρειάζεται πλήρης απαλλαγή.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)